Takie uszkodzenie kręgosłupa, a raczej krążków międzykręgowych, jak osteochondroza, jest coraz bardziej powszechne w naszych czasach. To jedna z chorób, na które absolutnie nikt nie jest odporny. Ryzyko wzrasta wraz z wiekiem, jednak młodzi ludzie mogą również cierpieć na osteochondrozę.
Szczególnie nieprzyjemny jest fakt, że przy braku odpowiedniego leczenia osteochondroza aktywnie prowokuje rozwój całej gamy współistniejących chorób. Wśród nich są nadciśnienie tętnicze, nerwobóle, podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, zaburzenia metaboliczne, ograniczona ruchomość głowy i pleców oraz szereg innych. Czasami stan pacjentów osiąga stan krytyczny, istnieje poważne zagrożenie życia.
U przedstawicieli różnych płci przebieg osteochondrozy ma swoje własne cechy. Spośród pięciu pacjentów z osteochondrozą trzy to kobiety. Słabsza płeć jednocześnie cierpi na wyraźniejsze objawy, a także znacznie częściej doświadcza skutków ubocznych choroby. Ten trend tłumaczy się specyfiką pracy kobiecego ciała.
Cechy choroby
Według statystyk osteochondroza u kobiet dotyka głównie okolicy szyjki macicy. Dzieje się tak, ponieważ kręgi szyjne są znacznie bardziej kruche niż inne. Również w okolicy szyi występują niezwykle delikatne mięśnie i dość cienka struktura kości. Dzięki temu stały nacisk, obciążenie kręgosłupa ma szybszy i silniejszy wpływ na ten obszar.
Kobiety często wykonują pracę uważaną za ryzykowną z punktu widzenia osteochondrozy: kasjerka, krawcowa, operatorka komputerowa, księgowa. Jednocześnie niezwykle trudno jest zauważyć początkowe etapy rozwoju choroby, ponieważ pacjent może nie odczuwać poważnego bólu ani szczególnego dyskomfortu. Tymczasem do czasu wykrycia objawów osteochondroza może już prowadzić do znacznych procesów zwyrodnieniowych, zaburzać funkcjonowanie układu nerwowego i przepływ krwi, a to jest obarczone pogorszeniem odżywienia tkanek mózgu.
Jest bardzo niebezpieczne, jeśli dodatkowo kobieta napotka jeden lub więcej z poniższych objawów.
- menopauza i związane z nią problemy metabolizmu komórkowego w tkankach chrzęstnych i kostnych;
- predyspozycje genetyczne do osteochondrozy, innych podobnych chorób;
- problemy hematopoetyczne;
- zaburzenia hormonalne;
- choroba metaboliczna;
- skolioza, skrzywienie postawy;
- nadwaga.
Powody
Istnieje wiele czynników, które przy dłuższej ekspozycji nieuchronnie doprowadzą do choroby. Ze względu na cechy organizmu można osobno wyróżnić dość specyficzne przyczyny rozwoju osteochondrozy u kobiet. Opierają się na trzech etapach rozwoju choroby w kolejności rosnącej.
- Pierwszy etap. Jest wywoływany przez regularne przeciążenie włókien mięśniowych szyi z powodu niewygodnej pozycji.
- Druga faza. Jest to spowodowane początkiem degeneracji tkanek w krążkach międzykręgowych, a także samych kręgów. Występuje uczucie drętwienia, pogorszenie wrażliwości kończyn, ograniczona ruchomość kręgosłupa.
- Trzeci etap. Związany z rozwojem przepukliny międzykręgowej. Aktywność ruchowa jest zablokowana, włókniste pierścienie są rozdarte. Ból obejmuje szyję, głowę, okolice klatki piersiowej, rozwija się zespół tętnic kręgowych.
Główne czynniki
Do głównych prowokatorów osteochondrozy żeńskiej należą:
- silny stres emocjonalny i fizyczny;
- wymuszony regularny i długotrwały pobyt w pozycji, w której jest ściśnięta szyja lub istnieje potrzeba pochylenia głowy do przodu;
- uraz kręgosłupa;
- zwiększony nacisk na kręgosłup (na przykład w czasie ciąży, nadwaga);
- nieprawidłowe zmiany w budowie szkieletu;
- skolioza.
Czynniki wtórne
Jest to grupa przyczyn ogólnych, które przyczyniają się do rozwoju choroby, ale bez pierwszej grupy czynników nie są w stanie jej wywołać.
- zaburzenia hormonalne;
- zmiany zwyrodnieniowe związane z wiekiem;
- problemy autoimmunologiczne, wegetatywne;
- klimakterium;
- adynamia;
- częsta hipotermia ciała;
- nadwaga;
- cukrzyca.
Objawy choroby
Objawy osteochondrozy szyjki macicy pojawiają się u kobiet w taki sam sposób, jak u mężczyzn. Poniżej znajdują się główne.
- Głównym alarmem jest ból. Osteochondroza szyjna charakteryzuje się częstym bólem lub napadowym ostrym bólem szyi (rzadziej - z tyłu głowy, a także na twarzy). Uczucie nasila się, gdy próbujesz poruszyć głową.
- Często występuje ograniczona ruchliwość, skurcze szyi, okolicy klatki piersiowej.
- Po 50 roku życia wielu pacjentów doświadcza szumów usznych, upośledzenia wzroku, słuchu i intensywnego chrapania.
- Czasami choroba powoduje silny chrzęst podczas skręcania szyi.
- Innym częstym objawem są zawroty głowy, stopniowa utrata skoordynowanych ruchów.
Już pierwsze oznaki choroby powinny skłonić kobietę do zrozumienia potrzeby pilnego podjęcia działań. Zestaw metod diagnostycznych i terapeutycznych może wybrać tylko lekarz, dlatego wymienione objawy są powodem pilnej pomocy medycznej.
Stan jest uważany za szczególnie niebezpieczny, jeśli do tych objawów dodaje się ciągły brak powietrza, uczucie śpiączki w gardle, zatkane uszy, zmętnienie oczu.
Leczenie
Wyeliminowanie choroby lub jej głównych objawów jest koniecznie poprzedzone pełną diagnozą. W tym celu zaangażowana jest tomografia komputerowa, ultradźwięki i doppler, a czasem aparaty rentgenowskie. Warunkiem wstępnym jest profilaktyczna diagnoza osteochondrozy u starszych kobiet, resztę należy zastosować w przypadku podejrzenia choroby.
Skuteczne środki terapeutyczne opierają się na zintegrowanym podejściu, a także na uwzględnieniu indywidualnych cech konkretnego przypadku klinicznego. W oparciu o etap rozwoju osteochondrozy, pewne podejścia mogą być skuteczne.
W leczeniu kobiet należy wziąć pod uwagę następujące punkty:
- wiek;
- obecność chorób układu sercowo-naczyniowego;
- jakość układu hormonalnego.
Leki
Terapia klasycznymi lekami to standardowe, najprostsze, ale jednocześnie bardzo skuteczne podejście. Jednak leczenie farmakologiczne osteochondrozy szyjki macicy odbywa się u kobiet tylko wtedy, gdy bardziej łagodne opcje wykazały ich nieskuteczność.
Przed przejściem do preparatów medycznych kobieta jest proszona o skorzystanie z naparów ziołowych (rumianek, korzenie mniszka lekarskiego, glistnika), naturalnych okładów (z wosku, łopianu lub liści chrzanu, ząbków czosnku, twarogu z octem, miodem). Sięgają także do kąpieli aromatycznych, korekty stylu życia i odżywiania, łagodzenia stresu.
Brak skuteczności tych leków pokrywają medycyną klasyczną. Są to leki przeciwbólowe, a także leki niesteroidowe. Przyjmowanie obu grup leków odbywa się zawsze z uwzględnieniem fazy cyklu miesiączkowego.
Pod koniec cyklu, wraz ze wzrostem wrażliwości na ból, zmniejszeniem obrony organizmu, wzrasta dawka leków przeciwbólowych. W przypadku kobiet w okresie menopauzy leki przeciwbólowe są konsekwentnie zalecane w wyższych dawkach. Jednocześnie w przypadku kobiet w ciąży, a także na początku cyklu miesiączkowego, środki przeciwbólowe ogranicza się do minimum.
Specyfiką leczenia kobiecej osteochondrozy jest regularne przyjmowanie środków uspokajających. Wahania nastroju, drażliwość, a także stres bardzo utrudniają postęp każdej techniki terapeutycznej lub profilaktycznej, jeśli mówimy o słabszym polu.
Najtrudniejsze przypadki obejmują dodatkowe przyjmowanie chondroprotektorów, a także kortykosteroidów.
terapia ruchowa
Odpowiednio dobrane kompleksy gimnastyczne są integralnym elementem zrównoważonej terapii. Leczenie następstw osteochondrozy szyjki macicy u kobiet koncentruje się m. in. na przywróceniu ruchliwości do tej części ciała, a tu główną pomocą jest kompleks terapii ruchowej.
Konkretne ćwiczenia są zawsze wybierane przez lekarza. W tym przypadku mogą być zaangażowane zarówno ruchy klasyczne (przechylenia i skręty głowy, rotacja ramion), jak i specyficzne ruchy. Często w celu wyeliminowania bólu stosuje się pozy jogi. Takie leczenie jest również dozwolone w domu, jeśli kompleks jest wykonywany regularnie i wyraźnie zgodnie z zaleceniami lekarzy.
Wraz z terapią ruchową, masaż szyjki macicy, terapia manualna i specjalna dieta dobrze działają na osteochondrozę. Te metody ćwiczeń mogą dać dodatkowy efekt. Tryb sesji masażu dla kobiet dobierany jest z uwzględnieniem cyklu. Również ze szczególną starannością ustalana jest technika masażu dla kobiet w okresie menopauzy.
Po wyzdrowieniu niezwykle ważne jest przestrzeganie środków zapobiegawczych z najwyższą jasnością. Pomoże to uniknąć nawrotów i są one powszechne w przypadku osteochondrozy, głównie ze względu na powtarzający się wpływ czynników sprawczych.