Osteochondroza lędźwiowa: objawy i leczenie farmakologiczne

Osteochondroza to niebezpieczna choroba kręgosłupa, która, jeśli jest skomplikowana, może trwale pogorszyć jakość życia. Ta patologia jest znacznie „młodsza": różne formy choroby występują coraz częściej u młodych ludzi.

Osteochondroza lędźwiowa: objawy i leczenie farmakologiczne

Osteochondroza nazywana jest deformacją krążków międzykręgowych, chrząstki i kości kręgosłupa.

W zależności od lokalizacji izolowana jest osteochondroza szyjna, piersiowa i lędźwiowa (lędźwiowo-krzyżowa).

ból w dole pleców z osteochondrozą

Przyczyny choroby są dość zróżnicowane:

  • wyprostowana postawa;
  • skolioza;
  • uraz kręgosłupa;
  • płaskostopie;
  • praca związana z podnoszeniem ciężarów;
  • częste zmiany pozycji ciała;
  • przeciążenie kręgosłupa;
  • przedłużony pobyt w niewygodnych pozycjach;
  • otyłość i niska aktywność fizyczna;
  • złe odżywianie, któremu towarzyszy niedobór składników odżywczych;
  • stres.

Objawy osteochondrozy lędźwiowej

  1. Przede wszystkim choroba objawia się zespołem bólowym. Ból boli z natury;
  2. W kończynach dolnych pojawia się uczucie bólu, a później - drętwienie;
  3. Z powodu dyskomfortu aktywność ruchowa jest znacznie zmniejszona;
  4. Ból nasila podnoszenie ciężkich rzeczy, forsowne ćwiczenia, nagłe ruchy, a nawet kichanie/kaszel.

Diagnoza osteochondrozy odcinka lędźwiowego

Wniosek wyciąga neurolog na podstawie skarg pacjenta. Lekarz bada kręgosłup w różnych pozycjach, w spoczynku/w ruchu. W celu potwierdzenia diagnozy należy zlecić wykonanie zdjęcia rentgenowskiego, tomografii komputerowej lub rezonansu magnetycznego. Na podstawie uzyskanych wyników przepisuje się cały zakres leczenia: leki, terapię ruchową, masaż, zabiegi fizjoterapeutyczne.

Leczenie osteochondrozy kręgosłupa lędźwiowego lekami

Leki powinny zatrzymać ostry proces, złagodzić objawy, częściowo przywrócić uszkodzone tkanki krążków międzykręgowych.

Stosowane leki są klasyfikowane według rodzaju działania:

  1. Środki przeciwbólowe - eliminują ostry ból;
  2. Niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ) - łagodzą obrzęki i stany zapalne;
  3. Środki zwiotczające mięśnie - rozluźniają spazmatyczne mięśnie;
  4. Hormony glukokortykoidowe - przepisywane w przypadku braku działania innych leków;
  5. Chondroprotektory – stymulują regenerację chrząstki;
  6. Środki do przyspieszenia metabolizmu / przepływu krwi;
  7. Minerały i witaminy – poprawiają przewodnictwo nerwowe.

Leczenie farmakologiczne zaostrzeń

W tym okresie najważniejsze jest złagodzenie bólu. Terapia rozpoczyna się od zastrzyków, a następnie kontynuuje się tabletkami. Bardzo ważne jest, aby rozpocząć leczenie w odpowiednim czasie, ponieważ stan zapalny może blokować naczynia i nerwy chorego kręgosłupa.

Ból łagodzi leki przeciwbólowe i NLPZ. Opioidowe leki przeciwbólowe są najskuteczniejsze, ale mają skutki uboczne. NLPZ są pod tym względem bezpieczniejsze, dlatego są przepisywane częściej.

Zarówno leki przeciwbólowe, jak i NLPZ hamują produkcję prostaglandyn, substancji biorących udział w procesie zapalnym i odpowiedzialnych za ból.

NLPZ łagodzą dyskomfort i stany zapalne. Istnieją produkty do użytku zewnętrznego (żele, maści), wewnętrzne (tabletki, kapsułki) oraz w postaci zastrzyków (do podawania domięśniowego, podskórnego, dożylnego).

Środki zwiotczające mięśnie

Skurcz mięśni jest odpowiedzią na stan zapalny. Napięcie mięśni zwiększa ból. Środki zwiotczające mięśnie odpowiednio rozluźniają mięśnie, zmniejszają nasilenie choroby.

Dawkowanie dobierane jest indywidualnie. Terapia nimi trwa 2-3 tygodnie lub do ustąpienia objawów.

Blokady bólu

Blokada za pomocą środków znieczulających to odpryski dotkniętego obszaru. Mogą podawać zastrzyki z lekami glukokortykoidowymi. Efekt przeciwbólowy utrzymuje się do 3 dni.

Leczenie hormonalne

Hormony glukokortykoidowe mają silne działanie przeciwzapalne. Ale te są używane tylko w przypadku braku działania mniej agresywnych leków. Najczęściej przepisywane są złożone leki, których jednym ze składników są hormony. Leczenie hormonalne wiąże się z dużym ryzykiem wystąpienia działań niepożądanych, dlatego jest przepisywane na możliwie najkrótszy czas.

Preparaty do użytku zewnętrznego

W przypadku zaostrzenia osteochondrozy lędźwiowej stosuje się różne żele / maści o działaniu rozgrzewającym i miejscowym. Mogą również działać przeciwzapalnie. Maści i żele zmniejszają nasilenie objawów choroby.

Środki rozszerzające naczynia krwionośne - środki rozszerzające naczynia krwionośne

Skurcz mięśni i ból powodują zwężenie naczyń krwionośnych. Aby wykluczyć takie zjawisko, przepisuje się lek, który rozszerza naczynia krwionośne i poprawia trofizm tkanek.

Leczenie w okresie remisji

W czasie zaostrzenia stosuje się tylko te leki, które łagodzą objawy choroby odcinka lędźwiowego kręgosłupa, ale nie wpływają na jego przyczyny. Środki naprawcze należy przeprowadzać w połączeniu z leczeniem objawowym. Jednak osteochondroza nie zawsze objawia się ostro, na przykład gdy dotknięty jest obszar klatki piersiowej, choroba postępuje powoli i jest przewlekła. Dlatego w niektórych przypadkach leczenie odbywa się bez silnych leków.

Chondroprotektory pomagają przywrócić funkcje krążków międzykręgowych odcinka lędźwiowego. Nasycają tkanki chrzęstne użytecznymi substancjami i przywracają elastyczność krążkom.

Chondroprotektory zatrzymują proces niszczenia chrząstek, stabilizują ich stan. Ale te leki trzeba brać przez długi czas, czasem na całe życie. Efekt pojawia się co najmniej sześć miesięcy po rozpoczęciu terapii. Chondroprotektory stosuje się zarówno zewnętrznie, jak i wewnętrznie, a także w postaci zastrzyków.

Podstawą takich leków są dwie substancje czynne - glukozamina i chondroityna. Lek może zawierać jedną z tych substancji lub obie naraz, a także być uzupełniany innymi substancjami czynnymi.

Przykłady chondroprotektorów:

  • na bazie glukozaminy;
  • na bazie chondroityny;
  • z glukozaminą i chondroityną;
  • z glukozaminą, chondroityną i witaminami;
  • ampułki do wstrzykiwań.

Leki poprawiające przepływ krwi i metabolizm

Witaminy z grupy B, w szczególności B1, B6 i B12, a także kwas askorbinowy mają korzystny wpływ na obwodowy układ nerwowy. Można przepisać złożone preparaty witaminowe. Kompleksy witaminowo-mineralne są przepisywane jako ogólne wzmocnienie.

Kurs profilaktyczny z takimi lekami wspomoże zdrowie kręgosłupa. Wystarczająco 2-3 kursy rocznie, aby zmniejszyć ryzyko zaostrzenia choroby.

Środki uspokajające (środki uspokajające)

Przedłużający się dyskomfort przygnębia człowieka, może powodować stres, a nawet depresję. Aby zapobiec pogorszeniu stanu psycho-emocjonalnego, przepisywane są preparaty z serdecznika, waleriany, kombinowanych leków ziołowych.

Jeśli zaburzenia psychiczne są ciężkie, stosuje się leki przeciwdepresyjne. Tabletki nasenne są przepisywane w celu poprawy jakości snu.